Jak wyglądał Janów w latach 30-tych XX wieku? Zamieszczony poniżej opis znalazł się w „Przewodniku po województwie białostockim" dr. Mieczysława Orłowicza, wydanego w Białymstoku w 1937 roku. Reprint pochodzi z 2021 roku (Manufaktura Podlaska).
„24 km na zachód od Sokółki (droga prowadzi przez północną część lasów Buksztelskiej Puszczy) leży miasteczko Janów, liczące 2 000 mieszkańców, w tym 900 katolików, 1 100 żydów. Furmanka do Sokółki kosztuje 7 zł. Restauracja Chila Rudawskiego. Są to dawne dobra Sapiehów, Poprzedni drewniany kościół św. Jerzego, fundacji ks. Teodory z Sołtanów Sapieżyny z 1725 r. posiadał grobowiec fundatorki. Nowy kościół murowany neoromański o dwóch wieżach, poświęcony w 1905 r. posiada polichromię Konstantego Czarnieckiego z Wilna. W wielkim ołtarzu stary obraz Matki Boskiej. Na cmentarzu drewniana kaplica. Ładna synagoga drewniana z 1740 r. powszechnego w okolicach Grodna typu. Stare grodzisko, zwane Okopami Szwedzkimi. Przed wojną istniała tu odlewnia żelaza z roczną produkcją wartości przeszło 200 000 rubli. Targi we wtorki.
W kilku wsiach w okolicy Janowa zachowały się stare grodziska z czasów ks. grodzieńskiego lub okresu Jadźwingów. Grodziska takie istnieją we wsi Zamczysk, we dworze Milewszczyzna, pobudowanym na osiedlu obronnym, pod wsią Aulekowszczyzna, 12 kopców obronnych pod wsią Jasienowo-Dolina, wśród których ostatnio pobudowano kolonię, 5 kopców obronnych we wsi Teolin, podobne kopce na uroczysku Pieciulów Hrud, pod wsią Cimoszki, wreszcie pod wsią Grodzisk nad strugą Młynek”.
opr. (pb)